به گزارش افرا ورزش، پس از حضور بدمینتون زنان در المپیک توکیو کسی فکر آن را هم نمی‌کرد که بدمینتون در بازی‌های آسیایی بعدی در بخش زنان برای داشتن تنها یک سهمیه در بیم و امید باشد.
حذف سهمیه زنان در هانگژو، تصمیم اخیر کمیته ملی المپیک در مورد بدمینتون زنان و یگانه کرمانی دختر ۲۳ساله اصفهانی است که ماه‌ها است که رؤیای حضور در هانگژو را در سر می‌پروراند.
یگانه کرمانی به ادامه‌دهنده راه ثریا آقایی تعبیر می‌شد. ادامه‌دهنده مسیر کسی که دو بازی‌های آسیایی متوالی و یک المپیک را تجربه کرد و انتظار این بود که حالا باید برای جاه‌طلبی‌های بزرگ‌تری گام برداشت.
عجب تدارک مناسبی برای جاه‌طلبی‌های بزرگ‌تر با قلم قرمز روی تنها سهمیه بدمینتون زنان. آن هم در فاصله ۷۰ روز تا آغاز بازی‌های آسیایی.
ایده‌های اعزام، شانس مدال یا هزینه
کمیته ملی المپیک از مدت‌ها قبل صراحتاً اعلام کرده که در اعزام به بازی‌های آسیایی شانس مدال یا یک جهش بزرگ را در اولویت قرار می‌دهد.
حتی اگر این کمیته، چیزی برای موضوع بودجه عنوان نکند، رنگ رخسار از سر درون خبر می‌دهد. کمیته المپیک می‌خواهد با اعزام کیفی هزینه‌هایش را به حداقل برساند.
در این میان، بدمینتون زنان احتمالاً قربانی این روش کار شده است درحالی‌که یک بدمینتونیست با حضور در چنین رویدادی شانس رقابت با بهترین‌های آسیا و جهان و کسب تجربه برای آینده را به دست می‌آورد.
از سوی دیگر سؤال این است که اگر موضوع، مدال‌آوری است چرا یک سهمیه اعزام مردان به قوت خود باقی است؟ نکند معجزه‌ای شده و در بدمینتون مردان مدالی برایمان رزرو کرده‌اند و ما بی‌خبریم؟
یگانه همچنان امیدوار است
دختر اصفهانی اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۲ در انتخابی تیم ملی مقام اول را کسب کرد و تنها نماینده ایران برای اعزام به بازی‌های آسیایی شد.
این رقابت آسان نبود. تک سهمیه هانگژو حتی بدون حضور ثریا آقایی هم مدعیان پرشمار داشت؛ بنابراین یگانه کرمانی دست به کار ارزشمندی زده بود.
پنج سال پیش در راه حضور در بازی‌های آسیایی جاکارتا، او در ۱۸ سالگی گزینه اعزام بود و در انتخابی نیز دوم شد؛ اما در نهایت سهمیه بدمینتون زنان از یک به دو نرسید و یگانه کرمانی در خانه ماند.
حالا در فاصله کمی تا آغاز بازی‌های آسیایی هانگژو، کرمانی امیدوار است بتواند از طریق رایزنی و پیگیری، نظر کمیته ملی المپیک را تغییر دهد.
یگانه در گفتگو با افرا ورزش می‌گوید: زمانی که مسابقات انتخابی انجام می‌شد قرار بود که یک نفر آقا و یک نفر خانم به بازی‌های آسیایی اعزام شوند. پس از پایان انتخابی، از سوی کمیته ملی المپیک اعلام شد که آقایان سهمیه‌ای در کاروان ندارند و از بدمینتون فقط یک خانم اعزام می‌شود.
با این وجود، همه چیز شکل برعکس به خود گرفت. این که چه اتفاقی رخ می‌دهد که یک تصمیم به طور کامل وارونه می‌شود و پای کدام تماس و رایزنی و جلسه در میان بوده، موضوعی پوشیده است.
کرمانی ادامه می‌دهد: در مورد اعزام سهمیه آقایان نظری ندارم؛ اما حذف سهمیه زنان، شوک بزرگی برای من است. برنامه‌ریزی بلندمدتی برای حضور در هانگژو داشته و دارم و اگر به هانگژو نروم بخش مهمی از برنامه‌های آینده‌ام در مسیر المپیک آسیب می‌بیند.
بدمینتونیست اصفهانی از مذاکره با اسپانسرهایی می‌گوید که در صورت لغو اعزام به بازی‌های آسیایی، شانس او برای همکاری مشترک با آن اسپانسرها کاهش می‌یابد و این لطمه‌ای نه برای امروز که برای یک بازه طولانی‌مدت است.
از سوی دیگر لغو اعزام تک سهمیه دختران، به انگیزه دختران بدمینتون آسیب می‌زند. این هراس از این پس در وجود قهرمانان بدمینتون وجود خواهد داشت که حتی بهترین بودن هم قادر به تضمین ملی‌پوش بودن و حضور در یک رویداد بزرگ نیست.
از سوی دیگر آن‌ها دیگر به‌اندازه کافی روی فدراسیون بدمینتون حساب باز نمی‌کنند. فدراسیونی که قادر نیست از حقوق آن‌ها در سطوح عالی مثل کمیته ملی المپیک دفاع کند.
