به گزارش افرا ورزش، بادرود در لیگ برتر فوتبال زنان ۱۴۰۱ در انتهای جدول قرار دارد و معجزه را در هفته‌های پایانی جستجو می‌کند.
درباره باشگاه‌هایی که مدیریت آن‌ها پس از ناامیدی از نتیجه‌گیری، تیمی را رها کرده‌اند یا به تعهدات خود عمل نکرده‌اند چندین و چند نمونه در ورزش کشور وجود دارد.
سال گذشته بود که در لیگ برتر بسکتبال زنان، تیمی که توانسته رتبه سوم لیگ پرمخاطره و پرهزینه بسکتبال را کسب کند به امان خود رها شد و بازیکنان آن حتی یک ریال از دستمزد خود را هم نگرفتند چه برسد به پاداش درخشش و سوم شدن در لیگ.
بر خلاف بسیاری از تیم‌های فعال در لیگ‌های زنان یا لیگ‌های سطوح پایین مردان که پس از چند باخت و نتیجه منفی کار را رها می‌کنند و مایوسانه فقط به دنبال پایان راه می‌گردند داستان بادرود متفاوت است.
یک مدیر عامل عاشق و علاقمند به نام حمید جوادی مبارکی چهره تازه ای از یک مدیر فوتبالی را به نمایش گذاشته است. او در هر زمان پشت تیمش است. چه روز صعود به لیگ برتر و چه حالا که اوضاع در جدول به سامان نیست.
مدیرعامل بادرود برای اهمیت دادن به بازیکنان جوان تیمش به رتبه و امتیاز و تعداد بردها و باخت های بادرود در جدول لیگ برتر نگاه نمی کند.
در شرایطی که برخی از تیم های نیمه بالای جدول بعد از پیروزی، پاداشی دریافت نمی کنند مدیرعامل بادرود از هر فرصت و بهانه ای برای کمک روانی به تیمش استفاده می کند.
حمید جوادی بین دو موضوع یک تفاوت قائل می شود. او، وفادار به باشگاهی است که آن را رهبری می کند و معنای این وفاداری، ایستادن در کنار تیم چه در روز شادی و چه روزهای دشوار است.
بادرود، هر سرانجامی که در پایان فصل جاری لیگ برتر فوتبال بانوان داشته باشد حداقل از این نظر که مدیرعاملی فوق العاده و همراه در کنار خود داشته، یک الگو و نمونه ویژه است.
اکنون، الگو و معیار سنجش تازه ای برای مدیریت در اختیار داریم. از حالا، همه مدیران گذشته و آینده در ورزش کشور را با متر و قواره مدیرعامل بادرود ارزیابی می کنیم.
با مطرح شدن نام هر مدیر دیگری، این سوال را از خود می پرسیم که آیا او به اندازه مدیرعامل یک تیم انتهای جدولی که در روزگارمان دیدیم، پای تیمش هست یا خیر.
