به گزارش پایگاه خبری تحلیلی “دختران قهرمان” مسابقات رویینگ قهرمانی آسیا در تایلند برگزار خواهد شد اما ایران در این مسابقات غایب است و تورنمنت نیز در محدودترین و کم ارزش‌ترین حالت خود به انجام می‌رسد.
ایران قرار بود با ترکیبی متشکل از مردان و زنان در این مسابقات حضور یابد و البته مدالهای زیادی نیز مورد انتظار بود اما ایران به نحو عجیبی این مسابقات را از دست داد. متهمین؟ کرونا و تایلند.
علت لغو اعزام: تصمیم دولت تایلند در قبال کرونا
ماجرا از زمانی آغاز شد که تایلند به عنوان میزبان، نامه‌ای به فدراسیون قایقرانی ایران ارسال می‌کند و می‌گوید که ایران و عراق به دلیل وضعیت نامناسب کرونایی نمی‌توانند همانند سایر تیم‌ها طبق برنامه وارد تایلند شوند.
پس ایران و عراق باید چه کنند؟ پاسخ تایلند این است که طبق قانون وزارت بهداشت تایلند، ایران باید زودتر به این کشور می‌رفت و قرنطینه می‌شد اما دیگر زمانی برای این کار وجود ندارد و این دستور به تازگی به برگزارکننده، ابلاغ شده است.
بدین ترتیب همه راه‌ها برای سفر تیم ملی به تایلند بسته شد. میزبان عملاً با این ابلاغ اعلام کرد که دیگر ایران – و همچنین عراق – را در کشورش نمی‌پذیرد زیرا قانون اجازه ورود ایران و عراق را نمی‌دهد.
ایران در واکنش و اعتراض به اعلام دیرهنگام این تصمیم از طرف تایلندی درخواست غرامت کرد. شنیده‌ها حاکی از این است که تایلند پذیرفته به ایران بابت این اتفاق غرامت بدهد و تقصیر را بر عهده گرفته است.
چالش با تایلند، از رکسانا رازقیان تا تیم رویینگ
پیش از المپیک توکیو، ایران امیدوار بود تا در قایقرانی اسلالوم با رکسانا رازقیان به یک سهمیه المپیک برسد. مسابقات قرار بود در تایلند برگزار شود و رقبای رازقیان یک تایلند و یک قزاق بودند.
وضعیت رکوردها به گونه‌ای بود که رکسانا شانس زیادی برای کسب سهمیه داشت اما در عین ناباوری، تایلند به او ویزا نداد. اعتراض ایران به کمیته بین المللی المپیک هم نتیجه بخش نبود و نماینده تایلند به همین راحتی المپیکی شد.
تایلند همچنین میزبان مسابقات آب‌های آرام آسیا در بهمن ماه است و باید دید آیا با آنها مشکل جدیدی خواهیم داشت یا خیر.
ذکر این نکته هم قابل تأمل است که به طور کلی تایلند با فدراسیون رویینگ آسیا و سایر فدراسیون‌های آبی روابط بسیار نزدیک دارد. چرا؟ چون در سال‌های بحرانی کرونایی، تایلند بود که با پذیرش میزبانی بار را از روی دوش آنها برداشت.
به همین دلیل است که کسی تایلند را به دلیل این قصور مواخذه جدی نمی‌کند. تایلند شاید سوگلی تصمیم‌گیرندگان قاره نباشد اما قطعاً رفیق نزدیکی برای آنهاست.
۷ دختر ایران که اعزام را از دست دادند
ایران پس از المپیک توکیو امیدوار بود نازنین ملایی بتواند در مسابقات قهرمانی آسیا طلایی شود و البته نازنین ملایی تنها یکی از امیدهای مدال ایران بود.
سطح فنی دختران ایران در اندازه‌ای بود که پیش‌بینی چند مدال توسط تیم ایران می‌رفت اما اکنون تیم‌های محدود باقی‌مانده در تورنمنت نفسی بهراحتی خواهند کشید.
غیر از نازنین ملایی، مهسا جاور می‌توانست در تایلند بازگشت به سطح بین‌المللی را جشن بگیرد.همین موضوع درباره مریم امیدی پارسا هم ضادق است. ذوق دیدار دوباره آنها در آسیا، این چنین در نطفه خفه شد.
زینب نوروزی و کیمیا زارعی دختران جوان ایران بهاضافه شکیبا وقوفی، فاطمه مجلل و مریم امیدی پارسا دیگر اعضای تیم ایران بودند. همگی صاحب عنوان، باانگیزه و قوی.
نگاهی به سوابق این نفرات می‌گوید که تمامی این پاروزنان در تایلند برای کسب مدال‌هایی خوشرنگ امیدوار بودند اما اکنون باید از خانه پیگیر نتایج تایلند باشند.
مسابقات رویینگ قهرمانی آسیا با حداقل تیم ممکن برگزار می‌شود. این مسابقات دیگر شباهتی به مسابقات قهرمانی آسیا ندارد و شبیه به یک تورنمنت دورهمی است.
حضور در تایلند، از این نظر نیز برای ۷ دختر ما اهمیت داشت که می‌توانست محکی جدی برای آنها در فاصله یک سال به بازی‌های آسیایی هانگژو باشد اما اکنون جز کنار آمدن با این غیبت، چاره دیگری وجود ندارد.
صبور باش. این تنها جمله ممکن برای گفتن به تیم هفت نفره رویینگ زنان ایران است زمانی که جز صبوری و پذیرش، راه دیگری نداریم.
