به گزارش افرا ورزش، زهرا کریمی ملیپوش کبدی زنان در مورد شرایط تمرینی خود اظهار کرد:
کبدی از جمله رشتههای تیمی پر برخورد است که نمیتوانیم این روزها تمرینات گروهی داشته باشیم. من در خانه یا باشگاه تمرین میکنم تا بدنم را همچنان آماده نگه دارم.
وی در خصوص آغاز تمرینات تیم ملی کبدی زنان برای بازیهای آسیایی ۲۰۲۰ گفت:
به محض بهتر شدن اوضاع، فدراسیون تمرینات را آغاز میکند و برنامههای هدفمندی دارد. همانطور که با برنامهریزی فدراسیون در جاکارتا توانستیم طلایی شویم مطمئنا برای هانگژو هم برنامهریزی دقیقی برای تکرار قهرمانی خواهیم داشت.
عضو تیم ملی کبدی در خصوص جوانگرایی تیم ملی افزود:
در بازیهای آسیایی جاکارتا تیم ملی زنان رده سنی بالایی نداشت اما به هر حال باید در گذر زمان به جوانان بها داد. یک تیم ملی خوب باید بازیکنان جوان و بزرگسال را در کنار هم داشته باشد تا ترکیبی از نیروی جوانی و تجربه بزرگسالان را به نمایش بگذارد.
کریمی در مورد لیگ کبدی زنان گفت:
لیگ در دو سال اخیر خیلی حرفهایتر شده است. فدراسیون در دوسال اخیر تغییراتی در جدول و برنامهریزی لیگ انجام داده که سبب ارتقای آن شده است.
وی گفت:
به دلیل نبود پخش مسابقات، حامی مالی برای لیگ کبدی زنان محدود است و حمایتی از سوی باشگاههای بزرگ نیست. در برخی از تیمها بازیکنان خودشان هزینه رفت و آمدها و خورد و خوراک را پرداخت میکنند. من امسال رایگان بازی کردم و هیچ پولی نگرفتم در حالی که تیم به عنوان نایبقهرمانی رسید.
کریمی گفت:
من و هم تیمیهایم که اغلب ملیپوش بودیم در یک تیم از تهران رایگان بازی کردیم. حتی در برخی موارد به خاطر شرایط مالی هزینه تغذیه نیز به عهده خودمان بود.
این دختر کبدیکار ادامه داد:
امسال در لیگ برتر کمتر از ۱۰ تیم بودیم. برخی تیمها به بازیکنان پول دادند و برخی دیگر هیچ پولی پرداخت نکردند. همه تیمها اسپانسر ندارند. امیدوارم شرایط برای همه تیمها و بازیکنان یکسان شود. فکر میکنم بیشترین مبلغ قرارداد برای دستمزد ۱۰ میلیون تومان بود.
ملیپوش کبدی در مورد تامین هزینههای موجود گفت:
شرایط سخت است. من در باشگاه انقلاب مربی بدنسازی هستم. سختی ها را میپذیریم چون عاشق ورزش و کبدی هستیم. به عشق مسابقه و قهرمانی تمرین میکنیم و با اینها حالمان خوب است. من همیشه به این فکر میکنم که باز هم همانند جاکارتا قهرمان شویم و اینها تنها اولویتهای من است.
وی گفت:
در ورزشهای مختلف بودم، در کاراته مقام آسیایی دارم و دوومیدانی و والیبال هم بازی کردم اما رشتهای که من را جذب خودش کرد کبدی بود.
این رشته برای من بسیار هیجان انگیز و جذاب است و رشتهای است که آن را دوست دارم. از اینکه در این رشته هستم ناراحت نیستم.
شاید کبدی در ایران محروم باشد اما باید دانست که تنها ورزش تیمی طلایی زنان ایران است. بانوان هیچ رشته دیگری در جاکاراتا نه انفرای و نه تیمی موفق به کسب طلا نشدند. شاید کبدی در ایران دیده نشود اما افتخاراتش بیشتر از رشتههای دیگر است.